پرستاری با آیات نور/ شما را حضرت زینب(س) انتخاب کرده می‌خواهی انصراف بدهی؟

به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، پنجم جمادی‌الاولی روز ولادت اسوه صبر و استقامت حضرت زینب کبری(س) است؛ روز پرستار و قدردانی از سپیدجامگانی که رسالت زندگی‌شان را از آن حضرت آموختند. مهتاب حربی، متولد فروردین سال 71، متولد تهران و دارای مدرک کارشناسی رشته پرستاری است؛ او از سن 11 سالگی در دارالقرآن آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) شروع به حفظ قرآن کریم کرد و در سن 17 سالگی توانست حافظ کل این کتاب آسمانی شود.

این پرستار جوان که در حال حاضر در بخش اورژانس بیمارستان شهدای هفتم تیر مشغول به کار است از به‌کارگیری آموزه‌های قرآن در حرفه خود به کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، گفت: تأثیرات شگرف قرآن در امورات زندگی‌ و به موفقیت‌هایی که دست پیدا کردم کاملا مشهود است؛ چنانچه سعی کردم در محیط کار نیز به آموزه‌های قرآن عمل کنم؛ همواره در قدم اول کاری وجدان واژه‌ای تعریف شده برای من بوده که در همه مراحل آن را در نظر گرفته‌ام.

وی ادامه داد: شغل ما جوری است که کم‌کاری در آن با جان بیمار ارتباط دارد، یک لحظه کم‌کاری همه چیز را عوض می‌کند، یک لحظه ممکن است کاری از انسان سر بزند که جان بیمار به خطر بیفتد، اگر کارت را درست انجام ندهی اگر وجدان نداشته باشی همه چیز به هم می‌ریزد؛ در زمان خدمت و رسیدگی به یک بیمار باید این موضوع را در نظر داشت همان‌طور که خانواده‌ات برای تو عزیز هستنند یک فرد بیمار نیز برای خانواده‌اش عزیز و حضورش در زندگی مهم است و نباید نسبت به او بی‌تفاوت باشیم.

حافظ کل قرآن کریم عنوان کرد: به اقتضای شغلی که دارم با افرادی در ارتباط هستم که نیاز به آرامش بیشتری دارند، وقتی بیمارانی را می‌بینم که حال‌شان خیلی بد است، نیت می‌کنم و آیاتی از کلام وحی را برای‌ آرامش‌شان قرائت می‌کنم. سوره حمد که واقعا معجزه است برای شفا، برای‌شان می‌خوانم؛ همچنین آیه «اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ وَ یَجعَلُکُم خُلَفاءَ الاَرضِ ءَاِلهٌ مَّعَ اللهِ قَلیلاً مَا تَذَکَّرُونَ» را برای‌شان می‌خوانم که سختی را برای انسان قابل تحمل می‌کند.

وی با اشاره به جایگاه خود در میان بیماران و همکاران به‌عنوان فردی که حافظ قرآن است، گفت: در بخش ما با احترام خاصی با من رفتار می‌کنند، گویی که من یک فرد معمولی نیستم. همیشه سعی کردم بیشتر از اینکه حرف بزنم با اعمالی که در راه رضایت خداوند انجام می‌دهم بر دیگران تأثیرگذار باشم؛ البته این تأثیرگذاری با شناخت طولانی حاصل می‌شود.

حربی از ارتباط و انس با قرآن و با بیان اینکه هرچه که دارم از قرآن است، اظهار کرد: من زندگی پرتنشی داشتم ولی به لطف خدا و از طریق مفاهیمی که در اعماق وجودم حس می‌کنم، توانسته‌ام از پس مشکلات بربیایم. وقتی انسان با مشکلات مواجه می‌شود مأمنی غیر از خدا برای تکیه کردن پیدا نمی‌کند و یک جورایی حس‌اش نسبت به مفاهیمی که در ذهن‌اش هست بیشتر می‌شود و سعی می‌کند آنها را دوباره به یاد آورد و بخواند.

شما را حضرت زینب(س) انتخاب کرده، می‌خواهی انصراف بدهی؟

وی با بیان اینکه حضرت زینب(س) الگوی حسنه پرستاران است، عنوان کرد: من شغلم را مدیون حضرت زینب(س) هستم؛ زمانی که پرستاری قبول شدم، رشته‌های مدیریت دانشگاه‌های خوب تهران هم قبول شدم، ترم اول بودم و می‌خواستم انصراف بدهم چون دانشگاهی که من پرستاری قبول شدم در شهرستان شاهرود بود، با یکی از استادهایم که صحبت کردم به من گفت که شما را حضرت زینب(س) انتخاب کرده، می‌خواهی انصراف بدهی و من با این حرف استادم خشکم زد و باعث شد که درسم را در همین رشته ادامه دهم و در حال حاضر هم واقعا رشته‌ام را دوست دارم.

این پرستار در پاسخ به اینکه محیط کار شما سرشار از درد و اندوه است و مصداق بسیار کوچکی از غم و اندوه حضرت زینب(س) را شاید درک کنید، چقدر سعی می‌کنید که رفتارهای ایشان را در محیط کاری‌تان الگو قرار دهید؟ بیان کرد: رشته ما به صبوری نیاز دارد، هم شغل‌مان سخت است و هم برنامه کاری‌مان سنگین؛ چیزهایی که ما می‌بینیم شاید تحملش برای مردم عادی جامعه سخت باشد، بیمارستانی که من کار می‌کنم بیمارستان شهدای هفتم تیر است که مرکز تصادفات است، از سانحه تصادف تا سقوط از ارتفاع و...، خلاصه خیلی سنگین است، اوایل واقعا کم می‌آوردم که با توسل به حضرت زینب(س)، خداوند صبرش را به من داد؛ در واقع می‌توان گفت که حضرت زینب(س) حجابی را در مقابل چشمانم قرار داد تا در مقابل تحمل سختی‌ها، قدرتمند شوم.

حربی از تصمیم خود برای حفظ قرآن کریم در دوران نوجوانی، گفت: برادرم در مدرسه‌ای تحصیل می‌کرد که زیر نظر آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) فعالیت داشت؛ او در مقطع راهنمایی شروع به حفظ قرآن کرد، با مروری که در خانه داشت مرا به سمت حفظ قرآن جذب کرد؛ البته آن زمان خودم 61 آیه ابتدایی سوره مبارکه بقره را حفظ کرده بودم. در این راه علاوه بر تشویق‌های برادرم از تشویق پدر و مادر عزیزم نیز بی‌نصیب نبودم و از همراهان همیشگی من بودند.

وی درباره تشویق دوستان خود برای قرار گرفتن در مسیر قرآن، اظهار کرد: بیشتر سعی می‌کنم که افکارم و چیزهایی که از قرآن یاد گرفتم را به آنها انتقال دهم، سعی می‌کنم چیزهایی را توضیح دهم که گاهی حتی آنها را نشنیده‌اند. استادی داشتم که قرآن را با معنی با من کار می‌کرد وقتی در همان دوران بچگی از آن آموزه‌ها برای اطرافیانم می‌گفتم انگار برای‌شان عجیب بود که مگر می‌شود قرآن درباره این مسائل هم گفته باشد، چراکه صرفا فقط قرآن را روخوانی می‌کردند و توجهی به معانی آن نداشتند. آری انسان اگر به سمت قرآن برود، می‌فهمد که قرآن درباره همه چیز صحبت کرده است چراکه این کتاب آسمانی برنامه کامل زندگی است؛ این همه سال از نزول قرآن می‌گذرد ولی باز هم اگر دنبال چیزی که می‌خواهید باشید آن را در قرآن می‌توانید پیدا کنید.

سخن آخر
ان‌شاءالله بتوانیم هم حافظ باشیم هم عامل؛ عامل بودن خیلی مهم‌تر از حافظ بودن است.

مهسا اسفندیاری