سروده‌ای در رسای ارتباط کودکان با قرآن/ كودكي در خلوتي گفتا به قرآن كريم
کد خبر: 3699872
تاریخ انتشار : ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۰۳
چرایی و چیستی آموزش قرآن در مقطع ابتدایی/ 7

سروده‌ای در رسای ارتباط کودکان با قرآن/ كودكي در خلوتي گفتا به قرآن كريم

گروه ادب ـ کارشناس تألیف کتاب‌های قرآن دوره ابتدایی اقدام به سرودن قطعه شعری در زمینه ارتباط قرآن و کودک کرده است.

 سروده‌ای در رسای ارتباط کودکان با قرآن/ كودكي در خلوتي گفتا به قرآن كريم

به گزارش ایکنا؛ رضا نباتی، کارشناس تألیف کتاب‌های قرآن دوره ابتدایی با توجه به دغدغه‌هایی که در زمینه ارتباط با قرآن به ویژه در میان کودکان وجود دارد، اقدام به سرودن قطعه شعری در این زمینه کرده است که در ادامه به آن اشاره می‌شود.


گفتگوي كودك و قرآن كريم

كودكي در خلوتي گفتا به قرآن كريم
نيك مي‌دانم كه هستي نامه رب حكيم

خوب مي‌دانم كه هركس با تو باشد همنشين
زندگاني مي‌شود او را قرين با حفظ دين

ليك دارم از تو يك پرسش كه اي قرآن ما!
از چه رو مي خوانمت؛ اما نمي‌فهمم تو را ؟

از چه رو بايد كنم حفظت به سختي روز و شب
پس چه كارآيي مرا، جز خواندن و اذكار لب؟

تو مگر بهر ثواب و ذكرِ تنها آمدي؟
يا براي حفظ و صوتِ خوب و زيبا آمدي؟

من ز تو پيغام حق خواهم براي زندگي
ني فقط جاه و جلال و رتبه‌هاي زندگي

تا به كي اين گونه بايد حفظ الفاظت شوم
بي توجه بر معاني، جزء حفاظت شوم

دوست مي‌دارم تو را، اي نامه خوب خدا!
دوست دارم با تو باشم، لحظه ها و هفته‌ها

ليك اينان از چه رو با ما چنين كاري كنند؟
كودكي را مستمر بر كـار اجباري كنند

دوست دارم حفظ باشم آيه‌هاي خاص را
آيه هاي زندگي را سوره ي اخلاص را

دوست دارم حفظ باشم آيه هاي ناز را
آيه هاي دلنشين و موجز و اعجاز را

آيه الكرسي که دارد درس توحید و نجات
حفظ بايد بود و باید خواند آن را در صلاه

دوست دارم گوش دارم آيه های نور را
داستان هاي دل انگيز و سراسر شور را

آیه احسان و انفاق و جهاد و جمعه را
آيه برّ و حجاب و شرح صدر و قبله را

اين سزا نبود مرا حفظي چنين وقتي كه هست
آيه هاي بي شماري را كه مخصوص من است

این همه تمثيل و قصه، اين همه آموزه ها
سهم من شد حفظ الفاظي به نام سوره ها ؟

دوست دارم زندگی را هر زمان با طعم تین
دوست دارم بندگی با ذکر رب العالمین

كاش مي شد تا به جاي حفظ آيات ثواب
من از آن سوره كنم چند آيه اي را انتخاب

كاش مي شد تا به جاي حفظ اجزاء زياد
مي شدم با آيه هاي نامدارت با سواد

گفت قرآن : آفرین، صدبارک الله بر تو باد
مرحبا ای کودک شیرین سخن ! نیکو نهاد

آن که امروز از زبانم راز می گوید، تویی
شکوه ها را با چنان آواز می گوید، تویی

غم مخور ای کودکم من یاور و یار توأم
در کنار تو به هر سختی مددکار توأم

آن زمانی را که از من خواستی، خواهد رسید
صبح پیروزی قرآن، بر جهان خواهد دمید

فاش گویم این همه جنگ و جدال بی ثمر
حاصل دوری ز قرآن کریم است؛ ای بشر !

با چنین قرآن، نباید مسلمین را تفرقه
با چنین قرآن، نشاید زندگی را دغدغه

من نگفتم یک شبه حافظ شوی، ای هوشيار!
یا قرائت را کنی بي درك و بي فهم اختيار

گر که گفتم مسلمین را حافظ قرآن شوند.
ابتدا با انس آن، وارد بدان ميدان شوند.

حافظ قرآن به هر آیه تدبر می کند.
بهر درک و فهم آن، از حق تشکر می‌کند

حافظ قرآن به هر آیه تأمل می‌‌‌کند
راه و رسم زندگی از آن تعقل می‌کند

آن كه مي خواند مرا بي معني و وقف و سكون
نيست آگه وي ز سِرّ «نون» و «واو » و «يسطرون»

حقِ خواندن آن زماني نيك حاصل مي‌شود
كودكم آن سان كه گويي بر تو نازل مي‌شود

با تدبر جان و روحت عاشق قرآن شود
قلبت از نور خدا، سرچشمه ايمان شود


سراينده: رضا نباتي

 

انتهای پیام

مطالب مرتبط
captcha