آرزویم تدریس قرآن در افغانستان زیر سایه صلح و امنیت است

به گزارش ایکنا، فارس نوشت: هنرمندان مهاجر افغانستانی در طول 4 دهه‌ای که ایران افتخار میزبانی از آنان را داشته است، همواره در حوزه‌های مختلف، خود را به جهان اثبات کرده‌اند.

نقاشی، شعر، بازیگری، فیلمسازی و انواع هنرهای تجسمی و بسیاری دیگر از جمله مواردی است که در این سالها شاهد درخشیدن مهاجران افغانستانی در آن بوده‌ایم. در این میان همچنین می توان به رشد و پرورش قاریان و معلمان قرآنی نیز اشاره کرد.

مردم مسلمان افغانستان که همواره زندگی خود را بر مبنای آیات نورانی قرآن کریم بنا نهاده‌اند، کوشیده‌اند تا به کودکان خود نیز این کتاب آسمانی را معرفی کرده و آنان را با تربیت قرآنی بار بیاورند. در این نقش معلمان قرآنی بیش از هر عامل دیگری خودنمایی می‌کند.

«پروانه علیزاده» یکی از معلمان قرآنی مهاجر است که به شغل شریف تعلیم قرآن کریم به کودکان مشغول بوده و بنا به گفته خودش این کار را عاشقانه انجام می‌دهد.

وی که معتقد است انسان از کودکی باید با قرآن و آیات الهی آن آشنا شود تا بر بطن روح و جان آدمی نشسته و آن را صیقل دهد، با روشی کاملا کودکانه‌پسند، قرآن را به کودکان آموزش می دهد.

این بانوی افغانستانی که قرآن را با پارچه‌هایی از نگین و کریستال صحافی کرده است، از علاقه‌اش به کتاب خدا می‌گوید و بر این باور است که ظاهر قرآن هم همانند باطنش باید زیبا باشد.

علیزاده می‌گوید که بزرگترین آرزویش تامین امنیت و صلح در افغانستان است تا بتواند روزی به آنجا رفته و مرکزی را برای آموزش قرآن به کودکان آن کشور نیز تاسیس کند.

وی اتحاد را رمز پیروزی مسلمان در جهان می‌داند و می‌افزاید که اگر همه مسلمانان زیر سایه قرآن و عترت زندگی کنند، هیچ قدرتی نمی‌تواند به آنان ظلم کند.

به همین بهانه با این بانوی هنرمند و معلم قرآنی افغانستانی به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در زیر می‌خوانید.

                                                       *مشروح این گفت‌وگو به شرح زیر است*

فارس: خودتان را برای‌مان معرفی می‌کنید؟

علیزاده: پروانه علیزاده هستم. در سال 1367 در کابل متولد شدم و در دوران کودکی به همراه خانواده‌ام به ایران مهاجرت کردم. در اینجا نیز تحصیل کردم و هم‌اکنون مربی مهدکودک و پیش‌دبستانی هستم و به آموزش قرآن کریم به خردسالان و کودکان مشغول هستم.

فارس: ایده صحافی قرآن به این شکل، چگونه به ذهن شما رسید؟

علیزاده: از آنجایی که همواره در نمایشگاه‌های قرآن شرکت می‌کردم و خود نیز علاقه زیادی به قرآن‌های نفیس و آموزش و یادگیری این کتاب آسمانی دارم، همیشه دوست داشتم جلدی را برای قرآن طراحی کنم که همانند کلامش زیبا و دلنشین باشد، بنابراین با استفاده از پارچه‌هایی که در آن نگین‌های کریستال به کار رفته، این صحافی را برای جلد قرآن انجام دادم و خداوند در این راه یاری‌ام کرد.

فارس: این صحافی چقدر به طول انجامید؟

علیزاده: در ابتدایی که این کار را شروع کردم، مشکلات بسیاری پیش رویم قرار داشت و چندین بار طرح را بر روی کار آزمایش کردم و در نهایت توانستم طرح اصلی را بعد از 2 الی 3 ماه کار مداوم دربیاورم.

فارس: آیا تجربه چنین کاری را در گذشته داشته‌اید؟

علیزاده: نه من برای اولین بار در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی این صحافی را بر روی قرآن کریم انجام دادم و تا جایی که من اطلاع دارم و تحقیق کرده‌ام، این نوع صحافی در میان کشورهای اسلامی کم‌نظیر است. حتی در نمایشگاه قرآن کریم که کشورهای اسلامی در آفریقا مانند ساح عاج در آن شرکت کرده بودند، وقتی این قرآن را دیدند برایشان بسیار جالب بود و می‌گفتند که مشابه چنین چیزی را تاکنون ندیده‌اند.

فارس: به نظر می‌رسد انس خوبی با قرآن دارید. چقدر از این کلام الهی در زندگی خود بهره می‌برید؟

علیزاده: خدا را شاکرم که محبت قرآن کریم و اهل‌بیت(ع) را وجود قرار داده است. من به قرآن بسیار علاقه دارم و از آنجایی که خودم از دوران کودکی با این کلام الهی انس گرفته‌ام، دوست دارم آن را به کودکان و خردسالان نیز یاد بدهم تا آیات این کتاب آسمانی در وجود هر انسانی نهادینه شود.

فارس: به نظر شما چگونه می‌توان کودکانی قرآنی تربیت کرد؟

علیزاده: خب با توجه به اینکه هر انسانی ذاتش خداپرست است و دوران کودکی نیز دوران طلایی و یادگیری انسان به شمار می‌آید، اگر بتوانیم از این ویژگی بهترین استفاده را کرده و آیات قرآنی و محبت آن را در دل کودکان جای دهیم می‌توانیم در آینده افرادی را با تربیت قرآنی به جامعه تحویل دهیم. من نیز با همیشه با استفاده از قصه‌، بازی و شعر به شاگردانم قرآن را آموزش می‌دهم و از این کار لذت می‌برم چراکه می‌دانم زمانی که هر آیه از قرآن کریم در دل این کودکان بنشیند، من در مقابل پرودگارم سربلند خواهم بود و می‌توانم قدمی هرچند کوتاه در مسیر فراگیری این کتاب آسمانی بردارم.

من همواره سعی می‌کنم از طریق قصه گفتن و شعر و بازی قرآن را به کودکان یاد بدهم و داستان‌های پیامبران را برای آنان که بسیار جذابیت دارد بازگو کنم.

فارس: آیا تاکنون به افغانستان مسافرت کرده‌اید؟

علیزاده: من عاشق افغانستان هستم اما به دلیل برخی از مشکلات هیچ‌گاه نتوانسته‌ام به آنجا سفر کنم.

فارس: آیا به این فکر کرده‌اید که چنین کاری را در افغانستان نیز انجام دهید؟

علیزاده: بله قطعاً. دوست دارم هر زمان که تواستم به افغانستان بروم با یاری و کمک خداوند، مدرسه‌ای را در آنجا تاسیس کنم و به آموزش قرآن کریم به کودکان بپردازم. متاسفانه امروزه در افغانستان، دشمنان از کودکان استفاده ابزاری کرده و با برداشت‌های نادرستی که از قرآن کریم برای آنان بیان می‌کنند، پای این کودکان معصوم و پاک به اعمال تروریستی و انفجارها می‌کشاند. این درست نتیجه تعبیر نادرست از قرآن کریم است که گریبانگیر برخی از افراد در افغانستان شده است.

فارس: بزرگترین آرزوی شما چیست؟

علیزاده: بزرگترین آرزویم این است که امنیت و صلح در افغانستان برقرار شود و من بتوانم با یاری خداوند مرکزی را برای آموزش قرآن کریم به کودکان در افغانستان زیبا، تاسیس کنم، چراکه این کار عاشقانه‌ترین فعالیت از نظر من است.

فارس: قصد ندارید کتاب صحافی شده خود را در افغانستان هم پخش کنید؟

علیزاده: اتفاقا با برخی از انتشاراتی‌های افغانستان مذاکره کرده‌ام تا برای پخش این کتاب در آنجا اقدام کنم و به یاری خداوند می‌خواهم این کتاب را در در اختیار و دسترس مردم افغانستان نیز بگذارم. البته این کتاب با این صحافی خاص در ایران به تولید انبوه رسیده و تنها در انتظار آن هستم که آن را وارد بازهای افغانستان بکنم. همچنین می‌خواهم این کتاب را به کشورهای اسلامی دیگر مانند مالزی نیز وارد کنیم و به همین دلیل برای نمایش آن باید در مسابقات قرآنی مختلف شرکت کنم.

فارس: چه مشکلاتی بر سر انبوه‌سازی پیش روی شما قرار داشت؟

علیزاده: خب مشکلات که زیاد بود. اما مهم‌ترین آنها هزینه بالای آن بود چراکه نگین‌های به کار رفته در جلد این قرآن کریستال بوده و باعث شده تا قیمت آن کمی بالا باشد و تمام مردم نتوانند آن را خریداری کنند. همچنین بازاریابی نیز از دیگر مشکلاتی بود که در این راه وجود داشت.

فارس: آرزوی شما برای افغانستان چیست؟

علیزاده: من آرزو دارم که مردم هر کشوری از جمله افغانستان همیشه با یکدیگر اتحاد داشته باشند و جوانان آن هیچگاه ناامید نباشند و همین سبب می‌شود که آنان همواره پیروز باشند.

فارس: اتحادی که موجب پیروزی مردم یک کشور می‌شود از چه طریق بدست می‌آید؟

علیزاده: اینکه یکدیگر را در هر مذهب و مسلکی هستند باور داشته و به هم احترام بگذاریم، باشند و هروقت توانستیم به این درجه برسیم می‌توانیم ادعا کنیم که پیروز هستیم.

فارس: روابط ایرانی‌ها با مهاجرین را چگونه می‌بینید؟

علیزاده: آن نگاهی که در گذشته وجود داشته، تغییر کرده و امروزه مهاجرین با مردم ایران تعاملات خوبی دارند. ما مهاجرین با وجود همه مشکلاتی که وجود دارد، اما به مردم ایران بسیار احترام می‌گذاریم و می دانیم که آنان نیز چنین نگاهی به ما داشته و دارند.

فارس: و حرف آخر؟

علیزاده: امیدوارم به یاری و استعانت خداوند مهربان، مردم همه کشورها و بخصوص کشورهای مسلمان با یکدیگر همیشه اتحاد داشته باشند و همگی در کنار هم زیر سایه قرآن و عترت زندگی کنند، زیرا تا زمانی که مسلمانان بایکدیگر متحد باشند، هیچ کشور و دولتی نمی‌تواند به آنها ظلم کند. به برکت قرآن کریم ان‌شالله که اسلام همواره پیروز بماند.

انتهای پیام