مهران رجبی، بازیگر سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه سیما از روزهای خوب خود فاصله گرفته است، اظهار کرد: هیچ فردی نمیتواند کتمان کند که این روزها صدا و سیما دچار افولی آشکار شده است. این افت کیفیت نیز تنها مختص به صدا و سیما نیست، بلکه بسیاری از نهادهای دولتی با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم میکنند و به نوعی کیفیت کارشان هم تحت تاثیر قرار گرفته است. در چنین شرایطی چارهای باقی نمانده جزء اینکه سیما دست به دامن اسپانسرها شود.
وی افزود: ورود اسپانسر به امر تولید طبیعتاً دستاوردهای مالی برای سیما به همراه دارد، اما این کسب درآمد برای خود نقاط ضعفی هم دارد. منظور اینکه وقتی برنامهسازی در این زمینه با حمایت مالی اسپانسر انجام میشود، طبیعی است که توقعاتی نیز در پس آن وجود داشته باشد. این امر به هیچ وجه صحیح نیست، چون معتقدم دخالت سرمایهگذار در امر تولید هیچگاه به اتفاقات خوبی منجر نمیشود و به سادگی میتوان ذائقه اسپانسرها را در برنامهها مشاهده کرد.
بازیگر فیلم «زیر نور ماه» گفت: کمبود منابع مالی در صدا و سیما جدا از اینکه باعث شده اسپانسرها در امر تولید ورود کنند به نوعی کاهش تولید را هم در پی داشته است. این اتفاق به نظرم بسیار ناخوشایند است، چون عده بسیاری هستند که بازیگری در صدا و سیما حرفه آنهاست و همین کاهش تولید زندگی آنها را با چالش مواجه کرده است، برای همین هم بسیاری از بازیگران متاسفانه در بدترین شرایط مالی زندگی میکنند به عنوان مثال آخرین کاری که من در آن حضور دارم کاری از کیانوش عیاری است که مطمئناً یکی از کارهای فاخر سینماست اما من هنوز به عنوان بازیگر این مجموعه بخش مهمی از دستمزدم را دریافت نکردهام و در چنین شرایطی تاثیر منفی در کارمان ایجاد خواهد شد.
رجبی در پاسخ به این سوال که نظر شما درباره خطوط قرمز حاکم بر سینما چیست، تصریح کرد: متاسفانه یک اتفاق بسیار ناخوشایند در سینما و تلویزیون وجود دارد آن هم برخی خطوط قرمز غیر ضروری است که برای آن هیچگونه توجیه منطقی نمیتوان پیدا کرد و تنها سلیقه را میتوان در آن موثر دانست، البته این گفته به معنای رد نظارت نیست، چون مطمئناً ارزشهایی هستند که باید از آن مراقبت شود. برای مثال حراست از اخلاقیات یا اصول اساسی دینی و انقلاب از جمله این موضوعات است.
این بازیگر ادامه داد: همه فیلمسازان و هنرمندان ما به اصول انقلاب و اسلام آشنا هستند، برای همین در زمان ساخت آن چارچوبها را در نظر میگیرند. به همین دلیل وقتی میبینیم که کاری با مشکل پخش مواجه میشود آن عیب و نقص به سلیقه مدیران بر میگردد، اگر غیر از این نبود یک فیلم در دورهای توقیف و در دوره دیگر نمایش داده نمیشد.
وی درباره پرداختن سینما به بدیهیات و موضوعات مشخص اظهار کرد: متاسفانه این معضل هم یکی دیگر از آسیبهایی است که تولیدات سیما از آن رنج میبرد؛ برخی مواقع روی موضوعاتی تاکید میکنیم که بارها روی آن تکیه شده است؛ این تکرار چند باره در نهایت باعث دوری تماشاگر از موضوعات مورد نظر شده است. یکی از این اتفاقات اشاعه اخلاقیات است، اینکه مجری یک برنامه دائم درباره خوبی یا بدی صحبت کند یکی از سطحیترین راهکارهای جذب مخاطب است و حتی موجب دلزدگی تماشاگر خواهد شد.
بازیگر «اخراجیها» با بیان اینکه در سیما مرز بین هجو و طنز به درستی مشخص نشده است، گفت: به نظرم طنز اتفاق بسیاری خوشایندی است که هم میتواند تاثیرگذاری بیرونی داشته باشد، هم اینکه جامعه را به سمت نشاط هدایت کند، اما متاسفانه ما از این گستره بیانتها نتوانستهایم به درستی استفاده کنیم و در مواقعی هم کارهایمان به سمت هجو سوق پیدا کرده است. حال ممکن است این سوال پیش آید چگونه میتوان بین طنز و هجو تفاوت قائل شد، جواب سوال این است که طنز در خود اندیشه دارد و سعی میکند مخاطب را به تفکر وا دارد اما در هجو تنها لودگی و خنداندن مخاطب مطرح است.
این بازیگر در بخش دیگری از سخنانش به فرد محوری در سیما اشاره کرد و گفت: اینکه فردی به واسطه شایستگی خود بتواند در جامعه جریانساز باشد اتفاقی مثبت و خوب است، مثل عادل فردوسیپور که توانسته است برنامه تاثیرگذاری داشته باشد حتی باید گفت بسیاری از پلشتیها در ورزش به واسطه این برنامه از بین رفته است، اما در کنار این برنامهها ممکن است بخشهایی نیز باشد که تنها معیارهای فردی سبب تولید آن برنامه شود. من این اتفاق را امری ناخوشایند میدانم و آن را قدمی در جهت اشاعه فرهنگ ستارهسازی در سینما و تلویزیون قلمداد میکنم.
وی در پایان گفت: حضور پیشکسوتان در تلویزیون میتواند صدا و سیما را از این چالش خارج کند چون بسیاری از بزرگان این عرصه به دلایل گوناگون خانهنشین شدهاند، درصورتیکه میشود از تجربیات آنها برای ارتقای کیفیت کارها استفاده کرد و البته این دست افراد علاقهمندان خاص خود را دارند که به واسطه حضور آنها با تلویزیون آشتی خواهند کرد.
گفتوگو از داود کنشلو
انتهای پیام