به گزارش ایکنا، فارس نوشت: پس از شنیدن کلمه «زلزله» تنها چیزی که ذهن مخاطبان را به خود درگیر میکند اقدامات لازم و فوری برای رسیدگی به آسیبدیدگان جانی و مالی است.
بدیهی است که اقداماتی برای جبران خسارات صورت میگیرد و قاعدتا برخی از این آسیبها به صورت پررنگ مورد توجه قرار میگیرند و برخی دیگر از این آسیبها کمرنگ جلوه میکنند.
غالب نگاهها به سمت جبران خسارات ظاهری از قبیل ساخت و ساز و تامین نیازهای غذایی زلزلهزدگان و... میرود که در میان همه این موضوعات، توجه به آسیبهای روانی پسازلزله موضوع مهمتری است که اغلب مورد غفلت واقع میشود و سبب خسارات جبرانناپذیر فردی و اجتماعی در آیندهای نه چندان دور میشود.
توجه به درمان آسیبهای روانی در تمام ردههای سنی پس از زلزله، علیالخصوص رده سنی کودکان، نسخهای است که باید به آن پرداخته شود.
«روناک رستمی» تنها مددکار فعال اجتماعی در شهر زلزلهزده سرپلذهاب است؛ وی در روزهای سخت زلزله و پس از آن با وجود آسیبهای شدید به دنبال رویای روشنی برای شهر و همشهریهایش بود، شهری که بعد از یک سال و پس زلزلههای متعدد همچنان شبهایش میلرزد، به همین خاطر کانکس «روژی روناک» را راه انداخته تا بتواند کودکان زلزلهزده شهرش را به خاطرههای لذت بخش دوران کودکیشان بازگرداند.
رستمی در گفتوگویی تفصیلیبا خبرنگار فارس، اقدامات انجام شده در حوزه مددکاری در مناطق زلزلهزده را تبیین میکند.
فارس: شب زلزله چه اتفاقی برایتان افتاد و واکنش شما در برخورد با این حادثه غمانگیز چگونه بود؟
رستمی: با وقوع حادثه زلزله سال گذشته به آسیبدیدگی شدیدی دچار شده بودم به طوری که سطح هوشیاریام را از دست داده بودم، اما به لطف خداوند و تلاش پزشکان سطح هوشیاریام به حالت اولیه بازگشت و با دیدن نخستین تصویر بعد از هوشیاری مسیر زندگیام تغییر کرد، تصویر کودکی که پدر و مادرش را از دست داده بود و مدام بیتابی میکرد، من را شوکه کرد و برایم بسیار ناراحت کننده بود، بلافاصله از خانوادهام خواستم هرچه زودتر من را از بیمارستان مرخص کنند که به امداد و نجات مردم شهرم بپردازم.
باتوجه به اینکه مددکار بودم و تخصص در این زمینه داشتم بعد از ترخیص از بیمارستان برای کمکرسانی به بهزیستی مراجعه کردم.
بخشی بزرگی از آسیب های روانی وارد شده پس از زلزله متوجه کودکان شده بود به طوری که کودکان حالت کودکی خود را از دست داده بودند و همچون بزرگان به غمها و مشکلات پس از زلزله فکر میکردند و خودشان را جزئی از این مشکلات میدانستند و تا نیمههای شب در خیابانهای اطراف مناطق زلزلهزده متواری بودند.
بدیهی است که باید تصمیماتی برای حل این بحران اتخاذ میشد، با گذشته 2 ماه از این مساله با خودم اندیشه کردم که چه کمکی از من به عنوان مددکار اجتماعی ساخته است تا کودکان زلزلهزده را تحت حمایت روحی و روانی قرار دهم به هر حال حجم سنگینی از آسیبهای روانی شامل حال بچهها شده بود.
از وسایلی چون آبرنگ و ... به عنوان وسایل بازی برای کودکان استفاده کردم و شروع کردم داخل پارک ورودی شهر بر روی صورت بچههای فامیل نقاشی کشیدم و همین عامل سبب شد بچههای اطراف پارک همگی داخل پارک جمع بشوند و با آبرنگ و وسایل نقاشی سرگرم شوند و به این شکل بود که توانستم بچههای زلزلهزده سرپل را دور هم داخل پارک جمع کنم و به جای اینکه بچهها متواری باشند و داخل پارک پخش شوند و حوادث غمانگیز غم پس از زلزله برایشان تداعی شود، سعی کردم با ایجاد سرگرمی کودکان را به دوران کودکی خودشان بازگردانم.
کار دیگری که سبب سرگرمی بچهها شده بود انشانویسی و نوشتن خاطراتی به عنوان دلنوشته بود که در چندین جلد جمعآوری شده است.
بعد از گذشت این روزها و جمع شدن بچهها داخل پارک به فکر تهیه کانکس برای ایجاد کمپ افتادیم که خداروشکر به لطف خدا و کمک برخی مسؤولان به ایجاد کمپ برای سرگرمی کودکان دست زدیم.
در ادامه فعالیتها در این کمپ به برگزاری اردوهای داخل شهری برای کودکان و نوجوانان و همچنین آموزشهای ضروری پرداختیم؛ آموزشهایی که سبب میشد کودکان بیشتر خودشان را بشناسند و با محیط اطراف و اتفاق رخ داده مقابله کنند.
روژی روناکی ابتدا از یک بچه شروع کرد و به ۶۰ بچه رسید تا بتواند آرامش و دوران خوش بچهگی را به آنان هدیه دهد، علاوه بر کودکان، پدر و مادرهای این کودکان بودند که مدام مراجعه میکردند و در همین کمپین مشاورهها و بستههای حمایتی خودمان را در اختیارشان قرار میدادیم.
در آستانه ی یکسالگی زلزله سرپلذهاب نخستین نمایشگاه توانمندسازی کودکان در این شهرستان را راهاندازی کردیم که مورد استقبال مردم و مسؤولان قرار گرفت به طوری که مسؤولان سازمانها و نهادها اذعان داشتند که بهترین نمایشگاهی بوده تا به الان در آن شرکت کردهاند.
فارس: آسیبهایی روانی که در زلزله اخیر ۶.۴ رخ داد و دوباره التهابهایی را در پی داشت، و از سوی شما چه اقداماتی برای این مساله صورت پذیرفت؟
رستمی: بدیهی است که زلزله اخیر ۶.۴ ریشتری علاوه بر آسیبهایی که در بعد مالی به همراه داشت، آسیبهای شدیدتری به روح و روان مردم و علیالخصوص کودکان وارد شد، چراکه اضطراب وقوع دوباره زلزله و خرابیها و تلفات جانی، تعطیل مدارس و آسیبهای آموزشی و تحصیلی، همه و همه سبب نگرانی قشر عظیم مردم شده بود و قطعا نیازمند حمایت بیشتر بود و از سوی ما اقداماتی صورت گرفت و بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کردیم تا به مددکاری و آرام کردن مردم بپردازیم.
فارس: در خصوص اقدامات انجام شده در طول مددکاری در این مدت که منجر به ادامه زندگی و حل مشکلات دیگران شده است را مختصر اشاره کنید؟
رستمی: در طول مددکاری با مواردی مواجه شدم که تنها با حمایتهای روانی و آرام کردن فرد آسیبدیده، زندگی را به او بازگرداندیم به عنوان نمونه پس از زلزله کودکی که به خاطر شوک زلزله دیگر نمیتوانست صحبت کند و با بازی درمانی و تخصصی که در مددجویی داشتیم موفق شدیم این کودک را به حالت اولیه خودش برگردانیم.
با خانم دیگری مواجه شدم، به خاطر حجم سنگین آسیبهای روانی به خودکشی دست زده بود و با پیگیرهای به موقعی که داشتیم از ادامه این روند جلوگیری کردیم و به حل مشکلات روحی این خانم پرداختیم و هم اکنون این خانم با مشاورهها و امید به زندگی، به عضویت کمپین مددجویی ما درآمدند و مشغول فعالیت هستند
فارس: شما را چرا دختر قهرمان سرپلذهاب لقب دادند؟
رستمی: اینکه من رو به این نام لقب دادند به خاطر همین اقدامات خودجوش و داوطلبانه بنده در این شهر بوده و من تنها مددکار فعال شهر سرپلذهاب هستم و در واقع میشه گفت که حجم عظیمی از آسیبها به این مساله متوجه هست و باید اقدامات اساسی برای حمایتهای روحی و روانی مردم انجام بگیرد اما در این شهرستان تنها مددکار اجتماعی میباشم و چندان اقدام درخوری از سوی نهادها برای حل این بحران انجام نگرفته است.
فارس: خبرهایی در فضای مجازی مبنی بر خودکشی تعدادی به خاطر حجم سنگین آسیبهای روانی منتشر شده، شما به عنوان مددکار اجتماعی این اخبار رو تایید میکنید؟
رستمی: واضح است که آسیبهای روانی پس از زلزله برای عمده مردم حادث میشود، اما باید به خوبی کنترل شود تا دچار آسیبهای جدیتری نگردد، به شخصه شاهد خودکشیهایی در این مناطق بودم، اما بلافاصله با دیدار آنها میرفتم و آنها را به آرامش دعوت میکردم.
نمیشود منکر این مساله شد، اما باید اقدامات جدی و به موقع برای پیشگیری از این آسیبها صورت بگیرید تا شاهد از بین رفتن افراد نباشیم.
انتهای پیام