حجتالاسلام حسن مرسلی، امام جمعه مهربان در گفتوگو با ایکنا از آذربایجانشرقی، اظهار کرد: قرآن مجموعهای است که باید همه آن در کنار هم باشد و انسان با بهرهگیری از همه آن است که میتواند به خودسازی بپردازد.
وی افزود: قرآن، ماهیت زمینی ندارد، بلکه از ماهیتی آسمانی و ملکوتی برخوردار است. ویژگی برجسته دیگر قرآن این است که به دست فرشتگانی که نیکو سرشت و نیک کردارند، به فرمان خدا به رشته تحریر در آمده است و انسانها در نگارش آن هیچ نقشی نداشتهاند.
وی با استناد به آیات ۲ تا ۴ سوره زخرف « وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ» ﴿۲﴾، سوگند به كتاب روشنگر «إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ»(۳)، ما آن را قرآنى عربى قرار داديم باشد كه بينديشيد «وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ(۴)» و همانا كه آن در كتاب اصلى [لوح محفوظ] به نزد ما سخت والا و پر حكمت است.
حجتالاسلام مرسلی، ضمن بازگو کردن راه دست یافتن به اسرار آیات قرآنی ادامه داد: راه دست یافتن به حقایق و اسرار آیات قرآنی، پیامبر و اهل بیت پاک و مطهر او هستند، زیرا آنان مورد عنایت ویژه الهی و مصون از هر خطا و گناه هستند.
امام جمعه مهربان توجه به معانی و مفاهیم قرآن را باعث روشن شدن روح انسان دانست و یادآور شد: توجه به معانی و مفاهیم قرآن، دلیل دیگری است که باعث روشن شدن قلب و روح انسان و کسب معرفت در حین تلاوت قرآن میشود، هرچند پی بردن به عمق معانی و مفاهیم واقعی قرآن خارج از دسترس برخی از انسانها است، اما درحد توان با رعایت موارد فوق میتوان از این دریای بیکران فیض و معرفت کسب ثواب کرد و روح و قلب خویش را با تلاوت قرآن و دقت در معانی آن تعالی بخشید.
وی با اشاره به فرموده امیرالمومنین علی(ع) افزود: ایشان میفرمایند: پس فرو فرستاد بر پیامبر(ص) قرآن را نوری که چراغهای آن فرو نمیرود و چراغی که افروختگیاش کاهش نپذیرد و دریایی که ژرفای آن کس نداند و راهی که پیمودنش رهرو را به گمراهی نکشاند و پرتویی که فروغ آن تیرگی نگیرد و فرقانی که نور برهانش خاموش نشود و تبیانی که ارکانش ویرانی نپذیرد و بهبودی که در آن بیم بیماری نباشد و ارجمندی که یارانش را شکست و ناپایداری نباشد و حقی که یاورانش را زیان و خواری نباشد، پس قرآن معدن ایمان است.
حجتالاسلام مرسلی، از ساخته شدن تصویر خداوند در قرآن گفت و تأکید کرد: تصویری که قرآن از خداوند ساخته چنان زیبا، دلنشین و عقلپسند است که انسان نه یک دل بلکه هزار دل بدان میبازد.
انتهای پیام