ایمان و عمل صالح لازمه سبک زندگی اسلامی است

حجت‌الاسلام امیررضا وطن‌خواه، استاد حوزه علمیه اصفهان در گفت‌و‌گو با ایکنا از اصفهان، با بیان اینکه شاخص‌های سبک زندگی اسلامی یا همان حیات طیبه را می‌توان از مفاد آیه 97 سوره نحل به دست آورد، اظهار کرد: خداوند در این آیه می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثي‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا يَعْمَلُونَ؛ هر کس از مرد یا زن که عمل شایسته انجام دهد و مؤمن باشد، او را به زندگی نیکو زنده می‌گردانیم و هر آینه آنها را به بهتر از آنچه عمل می‌کردند پاداش می‌دهیم». بر اساس این آیه، پایه سبک زندگی اسلامی، ایمان است.
وی اضافه کرد: منظور از ایمان، باور به غیب یعنی خدا و یقین داشتن نسبت به آخرت است، چنانکه آیه سوم سوره بقره می‌فرماید: «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ؛ آنها که به غیب ایمان دارند و نماز را برپا می‌کنند و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم انفاق می‌نمایند». ایمان از دو جهت می‌تواند در خدمت حیات طیبه یا سبک زندگی اسلامی باشد، به این صورت که آنچه از ناحیه خدا به عنوان شارع به ما رسیده است، می‌تواند عمل ما را واجب، حسن یا احسن قرار دهد.
استاد حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: از طرف دیگر، یقین داشتن به آخرت از دو جهت می‌تواند در حیات طیبه به ما کمک کند، اول اینکه چون انسان حیات طیبه را منحصر به زندگی مادی نمی‌بیند، دنیا را مزرعه آخرت دانسته و هر کاری که در دنیا انجام داد، می‌خواهد آن را در آخرت برداشت کند. دوم اینکه دنیای خود را صورت کوچکی از واقعیت بزرگی می‌داند که هر کس در آخرت به آن دست می‌یابد، چنانکه در روایتی از پیامبر اکرم(ص) آمده است:«کما تعیشون تموتون و کما تموتون تبعثون و کما تبعثون تحشرون؛ آن‌گونه كه زندگی می‌كنید می‌میرید، آنگونه كه می‌میرید، مبعوث می‌شوید و آن‌گونه كه مبعوث می‌شوید، محشور می‌گردید». در واقع آخرت‌اندیشی، شیرینی انجام دستورات و امید به پاداش بزرگ، انگیزه مضاعفی را در انسان به وجود می‌آورد تا در جهت دستیابی به حیات طیبه تلاش کند.

عمل صالح؛ روبنای سبک زندگی اسلامی
حجت‌الاسلام وطن‌خواه عمل صالح را روبنای سبک زندگی اسلامی یا حیات طیبه خواند و افزود: آیه 24 سوره انفال می‌فرماید:«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَجيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما يُحْييکُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ وَ أَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا و فرستاده او را اجابت نمایید، هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که به شما زندگی می‌بخشد و بدانید که خدا میان انسان و قلب او حایل می‌شود و همه شما به سوی او گردآوری می‌شوید». بر اساس این آیه، عمل صالح آن چیزی است که خدا و پیامبر انسان را به سوی آن می‌خوانند. در عرف قرآنی، کافر یعنی کسی که ایمان ندارد و دعوت خدا و پیامبر را قبول نمی‌کند، زنده نیست، حیات غیر مؤمن حیات نیست، ممات است.
وی تصریح کرد: آنچه خدا و رسول انسان را به آن دعوت می‌کنند، دین است، بنابراین می‌توان گفت که منظور از عمل صالح همان دین است. اگر زندگی انسان را در نظر بگیریم، او نمی‌تواند در این مدت محدود به تمام دستورات دین عمل کند و گاهی مواقع باید دست به انتخاب بزند که منظور، اختیار انجام یک عمل و ترک عمل دیگر است، به خصوص در باب مستحبات، در واقع عمل صالح آن است که انتخاب شایسته‌ای نیز به دنبال آن باشد، یعنی انسان در زمان بروز تعارض در باب دستورات دینی، اهم را بر مهم ترجیح دهد.
استاد حوزه علمیه اصفهان خاطرنشان کرد: نکته حائز اهمیت این است که در زبان قرآن، با یک بار انجام دادن عمل، کسی عامل عمل صالح نمی‌شود و در باب عمل صالح، دوام و استمرار است که اهمیت دارد.
انتهای پیام