فاضل تشریح کرد:
روایت اولین عمل پیوند عضو در ایران و چکی که به جبهه اهدا شد
گروه سلامت ــ رئیس هیئت امنای انجمن اهدای عضو ایرانیان گفت: وقتی موضوع پیوند عضو در ایران را مطرح کردیم، بسیاری آن را یک امر لوکس می‌دانستند، اما این امر ضروری بود. غریبانه در بیمارستان مصطفی خمینی اولین عمل پیوند را انجام دادیم. در این عمل بدون سروصدا و تبلیغات کلیه یک برادر را به خواهرش پیوند کردیم و پس از آن عمل‌های پیوند در بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها آغاز شد.
ایرج فاضل، رئیس هیئت امنای انجمن اهدای عضو ایرانیان، در گفت‌‍وگو با ایکنا، ضمن تشریح نحوه آغاز پیوند اعضا در ایران، خواستار مشارکت گروه‌های دینی به ائمه جماعات برای ترویج فرهنگ اهدای عضو شد.فاضل با اشاره به آغاز پیوند اعضا در ایران گفت: تا پیش از انقلاب تعداد معدودی پیوند عضو از فرد زنده وجود داشت، اما با شروع انقلاب اسلامی این موضوع به دلیل مهاجرت پزشکان و جراحان پیوند به خارج قطع شد. از سال ۱۳۵۸ که از آمریکا به ایران آمدم چند سال هیچ خبری از پیوند نبود و جنگ در اوج بود حتی برای دیالیز هم هیچ امکانی نداشتیم و بیماران دسته‌دسته و گروهی جان خود را از دست می‌دادند، در آن شرایط هولناک به این فکر افتادم که حتماً باید عمل پیوند در ایران انجام شود.
وی ادامه داد: در آن زمان به دلیل جنگ تمامی تخت‌های بیمارستانی به مجروحان جنگی اختصاص داشت. وقتی موضوع پیوند عضو در ایران را مطرح کردیم، بسیاری آن را یک امر لوکس می‌دانستند، اما این امر ضروری بود. غریبانه در بیمارستان مصطفی خمینی اولین عمل پیوند را انجام دادیم. در این عمل بدون هیچ سروصدا و تبلیغاتی کلیه یک برادر را به خواهرش پیوند کردیم. پس از آن عمل‌های پیوند در بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها آغاز شد.
اهمیت حمایت از تیم‌های پیوند
وزیر اسبق بهداشت با بیان اینکه برنامه پایه پیوند اعضا در ایران در بیمارستان هاشمی‌نژاد آغاز شد، گفت: در ابتدا چهار پیوند در هفته از اهداکننده فامیلی انجام می‌شد و توانستیم ۳۰۰ پیوند انجام دهیم که تماماً رایگان بودند. پس از آن نخست‌وزیر وقت از سوی دولت چکی یک میلیون تومانی به من اهدا کرد و پشت آن را امضا و به جبهه‌ها اهدا کردم.
رئیس انجمن جراحان ایران بیان کرد: به این طریق پیوند اعضا در ایران آغاز و تیم‌هایی در اصفهان و شیراز تربیت شدند و پیوند به تدریج گسترش یافت و از فرستادن بیمار به خارج برای پیوند اعضا بی‌نیاز شدیم. پس از پیوند کلیه، پیوند کبد، قلب، ریه و اعضای دیگر آغاز شد.
وی با ابراز نگرانی از آینده پیوند اعضا در کشور تأکید کرد: زحمات تیم‌های پیوند جبران نمی‌شود و نمی‌توان این کار را فقط با عشق ادامه داد. باید از این تیم‌های پیوند حمایت کرد. علم پیوند در ایران به آسانی به دست نیامده است و حفظ و گسترش آن به حمایت جدی نیاز دارد.
لزوم گسترش فرهنگ اهدای عضو
فاضل در ادامه به موضوع اهدای عضو و انجام عمل پیوند از فرد مرگ مغزی پرداخت و گفت: اگر این فرهنگ گسترش پیدا کند که خانواده‌ها برای اهدای اعضای فرد مرگ مغزی شده رضایت دهند، بسیاری از مشکلات بیماران در انتظار اهدای عضو حل می‌شود و برای این کار به فرهنگسازی نیاز است.
وی با تأکید بر لزوم مشارکت مجموعه‌های تأثیرگذار اجتماعی بیان کرد: باید این موضوع که اهدای عضو با نجات جان انسان‌ها برابری می‌کند برای همه جا بیفتد. در این میان مجموعه‌های دینی نقش پررنگی می‌توانند ایفا کنند. متأسفانه این گروه‌ها مشارکت چندانی در این کار ندارند.
پدر پیوند کلیه در ایران تأکید کرد: در نماز جمعه و سایر منابر دینی باید این موضوع تبلیغ شود. آرزوی روزی را دارم که خطیب‌های ما چنین کارهایی را در جامعه دنبال کنند. اهدای عضو پایه شرعی، قانونی و انسانی دارد و بهترین موضوعی است که می‌تواند مطرح شود و اثرگذار باشد.
انتهای پیام
انتهای پیام
