به گزارش ایکنا از لرستان، گویند حقیقت توکل آن است که اگر آسمان رویین شود یعنی از او باران نیاید و زمین آهنین گردد یعنی از او نبات نروید بنده داند که خدا او را فراموش نکند و روزی او را میرساند.امام علی(ع) فرموده است: «کسیکه بر خدا توکل کند سختی بر او آسان و اسباب برای او راحت شده و کرامت و سهولت برای او پیدا میشود.(غررالحکم /197) و نیز پیامبراکرم(ص) فرموده است: «اگر میخواهی قویترین مردم باشی پس بر خدا توکل کن».به حضرت موسی(ع) از طرف خدا ندا رسید که نمک طعامت را هم از من بخواه! یعنی باید بدانی که به امید خدا دنبال نمک بروی که اگر تمام دنیا پُر از نمک باشد و خدا نخواهد به دست تو نخواهد رسید.
توکل در اصطلاح یعنی انسان یقین کند اسباب مادی استقلال ندارند و همه مسبب از خدا هستند و فقط تکیه بر خدا باید کرد و همه چیز را از او ببیند و ایمان به حمایت الهی در او باشد.شهید دستغیب میفرماید: «توکل از سه چیز تشکیل میشود: اول: یقین به قدرت بیپایان خدا که بنا بر آیه 99 سوره نحل «انه علی کل شیء؛ خدا بر هر چیزی قدر است».دوم دانستن اینکه خداوند از همه نهانها و آشکارها عالم است و او عالم بالسر و الخفیات است.سوم: علم به اینکه پروردگار عالمیان، نهایت محبت و شفقت را به بندگانش دارد.مادر چهقدر به فرزندش علاقه دارد.هزاران درجه بلکه بالاتر و به مقدار نامتناهی پروردگار نسبت به بندهاش دارد».