شیلر منتشر شد
گروه فرهنگی - شهید مهدی موسی‌زاده به روایت خاطرات همرزمان و اطرافیانش در کتابی با عنوان «شیلر» به قلم جواد سروری، از سوی نشر نیشتمان ایلام منتشر شد.
به گزارش ایکنا از ایلام، پس از کتاب کاتو، شیلر دومین اثر جواد سروری است که به موضوع خاطرات شهدای ایلام می‌پردازد.
شیلر به سفارش بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان ایلام در 80 صفحه و در قطع رقعی و با قیمت 10 هزار تومان توسط نشر نیشتمان ایلام منتشر شده است.
شهید مهدی موسی‌زاده متولد سال 1346 است که در عملیات والفجر9 در اسفند 1364 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
جواد سروری با مصاحبه از 15 نفر از نزدیکان و همرزمان شهید موسی‌زاده سعی کرده که روایتی خلاصه وار از زندگی این شهید ارائه کند.
بریده‌ای از کتاب شیلر :
تابستان سال1364بود. شهر ایلام مورد تهاجم جنگنده‌های نیرو هوایی ارتش بعثی عراق بود و ایلام مدام بمباران هوایی می‌شد. ما در محله بانبرز شهر ایلام زندگی می‌کردیم. یک روز همراه برادر شوهرم (شهید موسی‌زاده) برای دریافت سهمیه شیر خشک رفتیم. من به پسرم صمد باردار بودم. موقع برگشت به خانه صدای غرش هواپیماها به گوش رسید. خب من می‌ترسیدم. سریعاً به لابه‌لای قالی‌هایی که مادرم از روستا با خود آورده بود رفتم. مهدی مرا دید. طوری که انگار اتفاقی نیفتاده و ترس در چهره ایشان دیده نمی‌شد به من به شوخی گفت: ها باز ترسیدی رفتی لابه‌لای قالی کُردی ها قایم شدی!؟
این صحبت مهدی مرا آرام کرد چرا که ایشان می‌خواست روحیه ی مرا تقویت کند و با لحنی شیرین به من آرامش داد و به شکلی نه تنها برای من بلکه برای همه قوت قلبی بود. (راوی: سامیه حسن نژاد)
انتهای پیام
شیلر به سفارش بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان ایلام در 80 صفحه و در قطع رقعی و با قیمت 10 هزار تومان توسط نشر نیشتمان ایلام منتشر شده است.
شهید مهدی موسی‌زاده متولد سال 1346 است که در عملیات والفجر9 در اسفند 1364 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
جواد سروری با مصاحبه از 15 نفر از نزدیکان و همرزمان شهید موسی‌زاده سعی کرده که روایتی خلاصه وار از زندگی این شهید ارائه کند.
بریده‌ای از کتاب شیلر :
تابستان سال1364بود. شهر ایلام مورد تهاجم جنگنده‌های نیرو هوایی ارتش بعثی عراق بود و ایلام مدام بمباران هوایی می‌شد. ما در محله بانبرز شهر ایلام زندگی می‌کردیم. یک روز همراه برادر شوهرم (شهید موسی‌زاده) برای دریافت سهمیه شیر خشک رفتیم. من به پسرم صمد باردار بودم. موقع برگشت به خانه صدای غرش هواپیماها به گوش رسید. خب من می‌ترسیدم. سریعاً به لابه‌لای قالی‌هایی که مادرم از روستا با خود آورده بود رفتم. مهدی مرا دید. طوری که انگار اتفاقی نیفتاده و ترس در چهره ایشان دیده نمی‌شد به من به شوخی گفت: ها باز ترسیدی رفتی لابه‌لای قالی کُردی ها قایم شدی!؟
این صحبت مهدی مرا آرام کرد چرا که ایشان می‌خواست روحیه ی مرا تقویت کند و با لحنی شیرین به من آرامش داد و به شکلی نه تنها برای من بلکه برای همه قوت قلبی بود. (راوی: سامیه حسن نژاد)
انتهای پیام
