مجید نکوئیان، مدیر مؤسسه قرآنی «حضرت رسول» شیروان، در گفتوگو با ایکنا، از خراسان شمالی، با اشاره به اینکه از سال 66 به علت شیمیایی شدن در جنگ تحمیلی کمکم نابینا شدم، بیان کرد: پس از اینکه بینایی خود را از دست دادم، انگیزهام برای کنار آمدن با شرایط جدید بیشتر شد و حفظ قرآن، ورزش و... را شروع کردم.
وی با تأکید بر اینکه مؤسسه قرآنی «حضرت رسول» جزو اولین مؤسسات قرآنی شهرستان بود، اظهار کرد: تمام مدیران مؤسسات قرآنی که در شیروان فعال هستند از شاگردانم بودند و پس از اینکه توانایی لازم را در جهت آموزش قرآن به دست آوردند، مدیر مؤسسهای شدند.
نکوئیان با اشاره به اینکه به علت شرایطم، امکان استفاده از شبکههای مجازی را ندارم، تصریح کرد: تمام آموزشها به صورت تلفنی و حضوری است که پس از شیوع کرونا و تعطیلی مؤسسه آموزش تلفنی بیشتر انجام میشود.
وی در رابطه با کمکهای مالی دستگاههای مربوطه به مؤسسات قرآنی افزود: پرداخت یک میلیون تومان برای آسیبهایی که مؤسسات قرآنی با آن مواجه شدهاند بسیار ناچیز است و برای همین مقدار ناچیز باید انواع گزارشها ارسال شود. مؤسسات قرآنی باید خودگردان باشند و تنها راه آن نیز سرمایهگذاری و ایجاد منبع درآمد برای آنهاست تا نیازی به کمکهای ناچیز نباشد. بودجههای قرآنی وقتی به دست مدیران مؤسسات میرسد بسیار ناچیز است و دردی را درمان نمیکند.
نکوئیان با بیان اینکه از 8 صبح تا 12 شب پاسخگوی قرآنآموزان هستم، ادامه داد: اگر قرآنآموزان در همان لحظهای که به مربی نیاز دارند، پاسخگویی وجود نداشته باشد دلسرد میشوند و به همین دلیل در تمام ساعات شبانهروز پاسخگوی سؤالات قرآنآموزان هستم و همین امر موجب شده تا خانواده آنان نیز به فراگیری قرآن علاقهمند شوند. پس از شیوع کرونا، کیفیت حفظ قرآن برای قرآنآموزانی که برای حفظ تمرین میکردند بهتر شد و رشد حفظ قرآن در این مؤسسه 15 برابر افزایش یافت.
وی با ذکر اینکه در حال حاضر حدود 200 قرآنآموز با مؤسسه در ارتباط هستند، اظهار کرد: ادعای فعالیتهای قرآنی از سوی مسئولان شنیده میشود، اما شخصی که دغدغه فعالیتهای قرآنی نداشته باشد نمیتواند به درستی این حوزه را مدیریت کند. داشتن ظاهر قرآنی برای دغدغهمندان قرآنی اثری ندارد و باید افراد عملگرا مسئولیتهای این حوزه را به عهده بگیرند. همچنین، بیشترین مشکل مؤسسات قرآنی نداشتن فضاست. با شرایط کنونی جامعه و تعطیلی مؤسسات قرآنی استیجاری باید برای آنها چارهای اندیشیده شود.
انتهای پیام