علی پیرایش اسلامیان، حافظ کل قرآن، در گفتوگو با ایکنا از آذربایجانشرقی، با بیان اینکه توانسته در طی دو سال و نیم حفظ قرآن را به پایان برساند، اظهار کرد: والدین خیلی نقش مهم و ویژهای در سوق دادن فرزندانشان به فعالیتهای قرآنی دارند. پدر و مادرم در منزل قرآن تلاوت کرده و به برنامههای قرآنی توجه داشتند، آنها استاد قرآن نبودند ولی همیشه به کتاب الهی توجه داشتند. در سال ۱۳۸۹ وقتی هشت ساله بودم به پیشنهاد مادرم و علاقهای که خودم داشتم در کلاس آموزش ابتدایی قرآن در مؤسسه قرآن و عترت نور ثبت نام کردم و چون با اشتیاق به کلاس آموزش قرآن میرفتم این کار برایم لذت بخش بود.
وی گفت: از کلاس روخوانی و روانخوانی شروع کردم و اولین آیهای که یادگرفتم نخستین آیه جزء دوم بود. برای اینکه بتوانم حفظ قرآن را شروع کنم بعد از مشورت با یکی از اساتید قرآنی، گفتند باید روانخوانی قویتری داشته باشم برای همین سه سال به صورت مداوم با مادرم و از روزی 30 دقیقه تمرین کردیم و روانخوانی من قویتر و روانتر شد به طوری که وقتی برای آزمون روانخوانی به مؤسسه قرآنی رفتم به پیشنهاد مسئول آزمون در ادامه کلاسهای روانخوانی شرکت نکردم و دورههای آموزش تجوید را شروع کردم و یک سال با استاد اباذری تجوید را یاد گرفته و سپس در سن ۱۲ سالگی حفظ قرآن کریم را شروع کرده و در طی دوسال و نیم حفظ قرآن را به روش بصری تمام کردم.
وی که حالا یک جوان ۲۰ساله و دانشجوی کارشناسی رشته حقوق است و در پاسخ به این سؤال که چگونه میتوان در کنار درس و مشق مدرسه یا دانشگاه به حفظ قرآن نیز پرداخت، اظهار کرد: این کار فقط با برنامه ریزی ممکن است و کار سختی نیست، من زمانی که دانشآموز بودم از روز قبل برنامه ریزی کرده و طبق آن پیش میرفتم، سرساعت معین درس میخواندم و سپس قرآن حفظ میکردم.
پیرایش با اشاره به الگوپذیری کودکان و نوجوانان از همسن و سالان خود ادامه داد: در مدرسه اکثراً برای ترغیب دوستانم به آموزش و حفظ قرآن با آنها صحبت میکردم، وقتی قرآن را به صورت ترتیل قرائت میکردم دوستانم در زنگ تفریح در مورد اینکه آنها هم چطور میتوانند ترتیل بخوانند سؤال میپرسند و من آنها را راهنمایی میکردم. همچنین باید اشاره کنم از نظر رفتاری یک فرد قرآنی در مدرسه و جامعه واقعاً باید الگو باشد. برخی رفتارها را انجام ندهد، در نوع صحبت کردن، نشست و برخاست کردن و عکس العملهایی که نسبت به رویدادها نشان میدهد دقت نظر داشته باشد.
این حافظ کل قرآن با بیان اینکه باید بستری برای فعالیت دانشآموزان قرآنی در مدارس ایجاد شود، بیان کرد: متأسفانه در مدارس زمینهای برای کارکردن حافظان قرآن دانش آموز فراهم نیست. برای نمونه یک حافظ قرآن حداقل در زنگ قرآن میتواند با همکلاسیهایش ترتیل قرآن کار کند ولی بستری برای فعالیت فراهم نیست. یا معلم اجازه نمیدهد یا شرایط و قوانین مدرسه برای این کار فراهم نیست.
وی با اشاره به نقش والدین در تربیت فرزند قرآنی آن را به بذری تشبیه کرد و گفت: کودک همچون بذر یک گیاه است. در یک حالت والدین میتوانند این بذر را به گلی زیبا در یک گلدان زیباتر تبدیل کنند و در حالت دیگر این بذر را به یک گیاه بی خاصیت و به درد نخور تبدیل کنند. بنابراین فضاسازی اولیه با والدین است، اگر فضای خانواده معطر به عطر قرآنی بوده و پدر و مادر قرآن تلاوت کنند حس بسیارخوبی به فرزندان منتقل میشود.
پیرایش، در ادامه یک حافظ قرآن را یک فرد بینیاز و غنی از مال دنیا ذکر کرد و افزود: وقتی حفظ کل قرآن را تمام کردم احساس میکنم غنیترین فرد دنیا هستم و از یک سو حفظ قرآن مسئولیتهایی نیز برعهده دارد.
این فعال قرآنی، حمایت از قرآن آموزان در مناطق محروم و کم برخوردار را یک امر ضروری ذکر کرد و گفت: تعدادی از قرآن آموزان در مناطق محروم دارای شرایط سختی هستند و با توجه به شیوع کرونا و برگزاری کلاسها به صورت آنلاین امکانات آموزشی از جمله گوشی هوشمند یا سی دیهای آموزشی ندارند، انتظار جامعه قرآنی از مسئولان این است تسهیلاتی به اساتید قرآنی ارائه شود تا آنها نیز بتوانند در اختیار قرآن آموزان قرار دهند.
وی در ارتباط با چالشها و مشکلات جامعه قرآنی اظهار کرد: یکی از مهمترین چالشهای جامعه قرآنی این است که همکاری بین این مؤسسات وجود ندارد، ارتباط بین مؤسسات قرآنی بسیار ضعیف است، یا به عبارتی هر مؤسسه برای خودش کار میکند در حالی که بهتر است جلسات مشترکی بین این مؤسسات و با حضور مدیران، اساتید و قرآن آموزان برگزار شده و تجربیات هر کدام از آنها با یکدیگر اشتراکگذاری شود. به نظر من تعدد مؤسسات قرآنی یک مزیت است و باعث گسترش فعالیتهای قرآنی میشود ولی اگر همدلی و همکاری بیشتری باهمدیگر داشته باشند تأثیرگزاری آن در همه مناطق شهر دیده میشود.
این حافظ کل قرآن در بخش پایانی از صحبتهای خود فضای مجازی را ظرفیت بزرگی برای آموزش قرآن نامید و افزود: شیوع بیماری کرونا باعث استفاده همه جانبه از فضای مجازی شده است. فضای مجازی این امکان را فراهم ساخته است تا ارتباط با اساتید طراز اول قرآنی در کل کشور برای قرآن آموزان فراهم شود. برگزاری کلاسهای آنلاین باعث علاقهمندی افراد بسیاری به این آموزشها شده است.
وی با اشاره به برگزاری محافل قرآنی در سطح شهر افزود: محافل قرآنی زیادی در سطح شهر برگزار میشود ولی به نظر میرسد این مراسمها به صورت هدفمند نیست. زمانی موفق خواهیم شد که بتوانیم ۱۰ نفر را در این محافل به آموزش قرآن جذب کنیم ولی این بازدهی دیده نمیشود بهتر است برای برگزاری محافل قرآنی در شهر معیاری تعریف شود، اگر تمامی مؤسسات قرآنی جمع شده و با همدیگر تبادل نظر کنند میتوانند محافل قرآنی بزرگتر و هدفمندتری برگزار کنند، به جای اینکه هر مؤسسه برای خود جلسه قرآنی دایر کند.
انتهای پیام