بهار و رحمت؛ جلوه‌ای از وجود امام عصر(عج)

حجت‌الاسلام والمسلمین مصطفی رضایی، پژوهشگر حوزه مهدویت در گفت‌وگو با ایکنا از قم، ضمن تبریک به‌مناسبت سال نو و تحول بهار و ماه مبارک رمضان، بیان کرد: رحمت خداوند اکسیر حیات‌بخش زندگی انسان محسوب می‌شود که حیات بشر را از خمودگی‌های مادی، بیهودگی و پوچی نجات خواهد داد، همانطور که طبیعت پس از طی کردن پاییز و زمستان در بهار به رونق و شکوفایی می‌رسد، با ورود رحمت به زندگی بندگان هم حیات انسان رونق و تغییر می‌یاید.

وی با اشاره به اینکه در منظومه آیات و روایات رحمت خداوند با فصل بهار عجین شده است، افزود: آیات و روایات متعددی برای تصدیق این موضوع وجود دارد؛ خداوند در سوره روم، آیه 50 فرمود: «فَانْظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا؛ پس به آثار رحمت‏ خدا بنگر كه چگونه زمين را پس از مرگش زنده مى‏‌گرداند»، همچنین امیرالمؤمنین(ع) در خطبه 115 نهج‌البلاغه فرمود: «وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِالسَّحَابِ الْمُنْبَعِقِ وَ الرَّبِيعِ الْمُغْدِقِ وَ النَّبَاتِ الْمُونِقِ سَحّاً وَابِلًا تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ؛ رحمت خود را با ابرهاى بارنده‌ات و بهار پربارانت و روييدني‌هاى شادى‌افزايت بر ما ارزانى دار از تو بارانى درشت و تندبار مى‌خواهيم تا آنها را كه مرده‌اند زنده سازى و آنچه را كه از دست رفته است، تدارک فرمايى».

رضایی تصریح کرد: بهار سبب حیات مجدد زمین می‌شود و رحمت خداوند علاوه بر بیداری، رشد، شکوفایی زمین، حیات نابی را برای انسان رقم می‌زند و انسان‌سازی در یک حوزه کلان را برای او به ارمغان می‌آورد. بنابراین اگر رحمت خداوند وارد زندگی انسان شود، آن دوران به‌معنای حقیقی نوروز و حیات بی‌بدیل انسان است که در مقیاس فردی و اجتماعی بروز و ظهور پیدا می‌کند.

وی با یادآوری اینکه یکی از آثار رحمت خداوند، فصل بهار است، اظهار کرد: انسان برای رسیدن به زندگی ایده‌‎آلی که حیات، طراوت و شادابی زمین و زمان و جسم و روح او را دربرگیرد، به رحمت خداوند نیازمند است، به عبارت دیگر، بهار و ریزش باران و سرسبزی محصولات و آثار رحمت خداوند است، اما انسان برای اینکه بتواند از قید زمان شکوفایی در فصل بهار خارج شود و طراوت پیوسته‌ و جامع نسبت به شئون مختلف زندگی‌اش داشته باشد، نیازمند دستیابی به رحمت است یعنی از آثار و لوازم رحمت فراتر رود و به اصل و منشأ رحمت برسد.

رضایی گفت: امام هادی(ع) در زیارت جامعه کبیره می‌فرماید: «و معدن الرحمه»؛ امام آن حقیقت رحمت و معدن رحمت خداوند است و بدین معنا که هر رحمتی در عالم وجود دارد، برخاسته از این رحمت ناب است و انسان به میزان قرب به امام از آثار این رحمت بهره‌مند خواهد شد و به حیات جامع و فراگیر خواهد رسید.» در روایات و ادعیه مختلفی خطاب به امام عصر(عج) تعابیر مختلفی داریم که نشان می‌دهد حضرت همان بهار انسان‌ها و رحمت واسعه خداوند است که باعث رشد و بالندگی بشر می‌شود. تعابیر مختلفی برای امام عصر مانند «ربیع الانام» گفته شده که حاکی از حیات‌بخشی وجود امام و عامل رشد و شکوفایی تمام بشریت است. لذا جامعه همراه با امام، گرفتار افسردگی و چالش‌های اخلاقی و بزهکاری نخواهد شد.

وی با بیان اینکه رحمت خداوند، ناپاکی‌های بشریت را از بین خواهد برد، بیان کرد: امام عصر(عج)، معیاری برای تشخیص جامعه سالم و امیدوار از غیر سالم است لذا امام عصر همان نفس مسیحایی است که باعث می‌شود به جان خسته انسان‌هایی که گرفتار در معادلات مادیات و دنیا هستند، جان تازه‌ای ببخشد که اگر جامعه در زیر سایه این رحمت قرار نگیرد گرفتار ناامیدی‌ها، چنگ زدن به سبک زندگی و تفکرات بدلی غیر صحیح خواهد شد.

پژوهشگر حوزه مهدویت با اشاره به پیامدهای جامعه ناامید و گرفتار در تفکرات غیر صحیح، گفت: جامعه به اهداف ناصحیح و مسیرهای انحرافی سوق پیدا خواهد کرد که نمونه آن را می‌توان در فرقه‌های انحرافی مشاهده کرد، زمانی که یک فرد ناامید می‌شود و مسیر خود را از مسیر انتظار خارج می‌کند، به فرقه‌های انحرافی تن می‌دهد تا بتواند طراوات از دست‌رفته روحی و فکری خود را از این طریق جبران کند و این شروع یک مسیر انحرافی بی‌پایان و سردرگمی در زندگی انسان است و درواقع چنین فردی به‌علت کنار گذاشتن امام از زندگی خود پیوسته گرفتار عطش در کویری می‌شود که هیچ بهره‌ای از آثار رحمت خداوند ندارد و هرچقدر فاصله او از امام بیشتر شود، علائم حیات در زندگی او که از مختصات بهار، نوروز و رحمت خداوند است، کاهش پیدا می‌کند.

گفت‌وگو از محدثه نعیمی‌فرد