بیستوچهارمین نمایشگاه قرآن امروز هشتم تیرماه به کار خود پایان میدهد، نمایشگاهی که بر خلاف دورههای قبل بخش هنری آن رونق گذشته را نداشت؛ ضعفی که بسیاری از هنرمندان نیز به آن معترف هستند، اما قبل از پرداختن به کاستیهای، این دوره بهتر است به یک امتیاز بارز و مهم این بخش اشاره کنیم. آنهم فضای نمایشگاهی حاکم بر بخش هنری بود، زیرا عمدتا در نمایشگاه قرآن فضای بازار گونه بر غرفهها حاکم است، اما در این دوره محیطی که در آثار به نمایش در آمده بود کیفیتی حرفهای داشت.
اما جدا از فضای حاکم بر بخش هنری باید به برخی نقصانهای این دوره نیز توجه کنیم. ابتدا اینکه به دلیل اطلاع رسانی نامناسب معمولا بازیدکنندگان از دیدن بخش دوم خودداری میکردند و تنها معدودی از آنها برای بازدید به طبقه دوم میروند. این اتفاق در شرایطی است که میشد با اطلاعرسانی از طریق بلندگو به شکل حداقلی مردم از بودن بخش هنری آگاه شوند. مطلب دیگر اینکه حتی بنرهای کافی برای معرفی بخش هنری در محوطه نمایشگاه قرار داده نشده بود!
بحث دیگر به نحوه
معرفی آثار در نمایشگاه بر میگردد. منظور اینکه برخی آثار به نمایش در آمده، برای
بازدیدکننده معرفی نشده، یعنی اسم و نشانی از خالق مشاهده نمیشود. این اتفاق نیز
به هیچ وجه برای یک نمایشگاه هنری زیبننده نیست، چون مخاطبان حرفهای نمایشگاههای
هنری در بازدیدهای خود مهمترین نکته برایشان معرفی صحیح کارها است. در کنار این
ضعف باید این نکته را هم متذکر شد که خالق آثار عموما در نمایشگاه حضور ندارند؛
اتفاقی که عموما در نمایشگاههای هنری رایج نیست.
جای خالی سیما فیلم در نمایشگاه قرآن
در این یاداشت باید نکتهای را به طور ویژه مد نظر قرار دهیم. آنهم نبود سیما فیلم در نمایشگاه قرآن است. تا چند سال پیش سیما فیلم با بخشهای ویژه، عاملی برای جذب تماشاگر بود. برای مثال سولههای در نظر گرفته شده بود که در آن دکورها و وسایل صحنه سریالهایی چون «مختارنامه» و «یوسف پیامبر(ع)» به نمایش گذاشته میشد. این بخشها همیشه پر از بازدیدکننده بود، چون عموم مردم دوست دارند که از نزدیک با ابزار آلات سریالهای تاریخی آشنا شوند. همچنین حضور برخی بازیگران سریالهای مربوطه این بخش شوری مضاعف برای بخش سیما فیلم فراهم میکرد، اما این روزها به هیچ وجه شاهد چنین فضایی در نمایشگاه نیستیم.
کارگاههای هنری دیگر ضعف نمایشگاه بیستوچهارم است. برای اثبات این گفته بخش ورکشاپها را مقایسه کنید با آنچه که در چهار یا پنج دوره پیش وجود داشت. کارگاههای متعددی که استادان مطرح در آن مشغول به کار بودند و جوانان بسیار هم به سمت آن گرایش پیدا کرده بودند، اما در این دوره بنا به هر دلیلی این مسئله را به صورت تاثیرگذار نمیبینیم، البته سخنگوی وزارت ارشاد به طور ضمنی به روی این نکته تکیه داشت که کمبود بودجه دلیلی برای محدودتر شدن نمایشگاه قرآن بوده؛ دلیلی که برای امور قرآنی پذیرفتنی نیست.
در انتها باید به برخی پراکندهکاریها هم در نمایشگاه اشاره کنم. منظور اینکه در طبقه اول هر بخش به بهانههای خاص قسمتی هنری برای خود در نظر گرفته، درصورتیکه اگر بخش هنری به ویژه برخی کارگاههایی که در طبقه اول وجود دارند، در بخش هنری وجود داشت شاید شاهد استقبال بیشتر مردم از این هنر بودیم.