نشست علمی آثار فرهنگی پیمان شانگهای برگزار شد

به گزارش خبرنگار ایکنا، این نشست علمی امروز سه‌شنبه ۱۸ آبان‌ماه به همت پژوهشکده مطالعات منطقه‌ای پژوهشگاه بین‌المللی‌المصطفی(ص)، با حضور پژوهشگران، محققان و علاقمندان به این موضوع برگزار می‌شود.

مرتضی اَشرافی، دبیر علمی این نشست در ابتدا، با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران در جهان کنونی توانسته است به عنوان بازیگری مهم چه از نوع استراتژیک آن و چه ژئوپلیتیکی، در جهان معاصر منشاء اثراتی عمیق باشد، افزود: در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران همراه با کشور‌های آسیای مرکزی و قفقاز دارای اشتراکات مهمی در حوزه سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است که هر یک از این حوزه‌های اشتراکی می‌تواند به بیان و بررسی و ریشه یابی زمینه‌های فرهنگی در تعاملات ایران و این منطقه کمک نماید، چندی پیش هم جمهوری اسلامی ایران به عضویت سازمان همکاری شانگهای در آمده است، در این سازمان کشور‌هایی مانند روسیه و چین عضو هستند، بعبارت دیگر جمهوری اسلامی ایران و روسیه به عنوان بازیگران منطقه‌ای در آسیای مرکزی و از اعضای سازمان همکاری شانگهای، هر یک جایگاهی استراتژیک در تعاملات میان خود دارند که تاثیری عمیق بر رویداد‌های منطقه میانی یعنی آسیای مرکزی و قفقاز نیز خواهد داشت.

تعاملات گسترده‌ ایران و نقش اثرگذار آن بر آسیای مرکزی

وی افزود: هرچه این تعاملات گسترده‌تر و عمیق‌تر باشد، تاثیرات مهم‌تری نیز از لحاظ ابعاد دربرگیری بر منطقه خواهد داشت، بنابراین عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای، در کنار چین و روسیه می‌تواند در این زمینه برای جمهوری اسلامی ایران حائز اهمیت باشد.

کارشناس مسائل اوراسیا اظهار کرد: ما در این نشست علمی در خصوص زمینه‌های موجود برای تعاملات فرهنگی میان ایران و آسیای مرکزی، با توجه به عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای، چند موضوع را به عنوان محور بحث قرار می‌دهیم، در ادامه از میان مسئله‌های مطرح شده، تلاش می‌کنیم در خصوص زمینه‌های فرهنگی و دینی، آثار فرهنگی پیمان شانگهای در تعاملات ایران و آسیای مرکزی به بیانی منطقی دست یابیم.

استاد علوم سیاسی دانشگاه‌های قم گفت: ما در این نشست علمی به دنبال تبیین و بررسی آثار فرهنگی پیمان شانگهای در تعاملات ایران و آسیای مرکزی هستیم تا به چشم اندازی در این خصوص دست پیدا کنیم.

عوامل تغییر رویکرد اعضای سازمان همکاری شانگهای در مورد عضویت ایران

اَشرافی، پژوهشگر پژوهشکده مطالعات منطقه‌ای جامعةالمصطفی(ص) افزود: شرایط کنونی آسیای مرکزی و خروج آمریکا از افغانستان یکی از عوامل تغییر رویکرد کشور‌های عضو سازمان همکاری شانگهای در مورد عضویت ایران محسوب می‌شود. سازمان مذکور همواره جلوگیری از تبدیل آسیای مرکزی به یک خاورمیانه دیگر را از موفقیت‌های خود دانسته، اما تهدید‌های فزاینده مانند موج پناهجویان، تروریسم، و قاچاق موادمخدر پس از خروج شتابزده آمریکا از افغانستان، اعضای سازمان همکاری شانگهای را نگران کرده است.

آثار و آینده سازمان همکاری شانگهای

وی افزود: پیمان شانگهای البته آینده روشنی خواهد داشت و بدیهی است که سازمان همکاری شانگهای قطعاً سازمان مهمی است که عضویت در آن برای ایران مزایای زیادی دارد. حضور چین و روسیه که در شورای امنیت سازمان ملل حق وتو دارند، حضور چهار قدرت هسته‌ای در این پیمان و ایستادن کنار کشور‌هایی که ۴۲درصد جمعیت جهان و ۲۸درصد تولید ناخالص جهان را تشکیل می‌دهند، باعث شده تا اهمیت این پیمان در ابعاد بین‌المللی بسیار قابل توجه باشد.

کارشناس مسائل اوراسیا اظهار کرد: دست‌کم سه عضو این پیمان(چین، هند و روسیه) در میان ۱۰ قدرت سیاسی و اقتصادی امروز جهان قرار دارند که تا دهه‌های آینده، جایگاه آن‌ها از این منظر بهبود پیدا می‌کند. مهم‌تر اینکه ممکن است در دهه‌های آینده، پیمان شانگهای به ناتوی شرق هم بدل شود. به این ترتیب، ایران حالا می‌تواند عضوی از باشگاه کشور‌های شرق باشد، باشگاهی که طبیعتا در مقابل باشگاه غرب قرار می‌گیرد.

محقق و پژوهشگر ممتاز وزارت امورخارجه کشورمان بیان‌ کرد: بی‌شک عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای پس از سال‌ها تلاش می‌تواند نقطه عطفی مهم در تاریخ سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تلقی شود و جایگاه تهران را به عنوان کنشگری فعال و موثر در سطح منطقه‌ای و بین المللی ارتقا بخشد. از آنجایی که خط مشی این سازمان بر مبنای همگرایی سیاسی و امنیتی دست جمعی منطقه‌ای بوده عضویت ایران می‌تواند ظرفیت‌های هم‌افزایی هر چه بیشتر را در قالب همکاری‌های گوناگون پدیدآورد و با استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود چالش‌ها و تهدیدات پیش‌رو را خنثی سازد.