به گزارش ایکنا؛ بیست و چهارم آبان سالروز درگذشت فرزانهای فرهیخته و عارفی کامل است که عمر ۷۹ ساله خود را، برای شکوفایی معارف قرآن و گسترش آن در جامعه انسانی هدیه کرد و با توشهای گرانسنگ، چون تفسیر المیزان، به سوی یار پرکشید. عبدالمجید فرایی، شاعر پیشکسوت آیینی به همین مناسبت شعری را سروده و برای انتشار در اختیار خبرگزاری ایکنا قرار داده است. شاعر این سروده را به روح مرحوم علامه سیدمحمدحسین طباطبایی تقدیم کرده است.
عارف آئینه دل، پاک نگه میدارد
خواهش نفس، به ادراک نگه میدارد
تربیت یافته مکتب نورانی عشق
خویشتن، از خس و خاشاک نگه میدارد
او چنان باخته دل را، به خداوند جهان
دل، ز وسواس هوسناک نگه میدارد
درسآموخته مکتب نورانی عشق
فکر آماده و چالاک نگه میدارد
عارف آواز طبیعت شنود در باطن
احترام حرم خاک نگه میدارد
تاک، چون خم شده در محضر حق، بهر رکوع
مرد حق، حرمت هر تاک نگه میدارد
عارف انسان حقیقی است، به گفتار و عمل
در جهان، جسم و روان، پاک نگه میدارد
سرِّ تفسیر بپرسند، ز علامه، بگو:
واژهها، فکرت و ادراک نگه میدارد
آنچنان ساخته میزان شده، بنیان دلش
خویش از فتنه و بُلغاک* ۱ نگه میدارد
سیر انفس به سماوات کند، روح بلند
گاه حیرت زده افلاک نگه میدارد
گاه لبریز شود درد، درون عرفا
درد دلسوختگان، کاک ۲ نگه میدارد
درد و آلام «فرائی»، دل سودایی تو
بیسبب نیست، که صد چاک نگه میدارد
۱- بُلغاک = فتنه
۲ - کاک = مرد
انتهای پیام