شیما قبا، روانشناس کودک و رواندرمانگر در گفتوگو با ایکنا درباره بهترین هدیه برای کودکان گفت: هدیه دادن و گرفتن در روابط دوستی، همسری، پدر و مادری و ... اثر مثبتی دارد و قطعاً کودک از والدین خود الگو میگیرد. خوب است برای کودکان به مناسبتهای مختلف هدیه بگیریم. مثلاً روز کودک و یا مناسبتهای مذهبی، بهانه خوبی هستند تا براساس فرهنگ و ارزش خانوادگی خودمان برای او هدیه در نظر بگیریم.
وی افزود: کودک با دریافت هدیه از هر کسی خوشحال میشود، اما این موضوع وقتی مسئلهساز میشود که دفعات هدیه دادن زیاد شود که تبعاتی را به دنبال خواهد داشت. ما اغلب هدیههایی اعم از اسباببازی، لباس و ... برای کودکان میگیریم که دوست دارند و وقتی تعداد و سطح این هدیهها زیاد میشود، به تدریج توقعات و سطح انتظار فرزندان نیز بالا میرود. امروز یک هدیه برای فرزندم میخرم و فردا هدیه بهتر میگیرم، چون میخواهم خوشحالی و برق چشمانش را ببینم، اما به تدریج کودک، دیگر لذتی از این مسئله نمیبرد و این در حالی است که ما میخواهیم در دوره کودکی مفاهیمی را برای آنها جا بیندازیم که از چیزهای کوچک هم بتوانند لذت ببرند.
آثار هدیه دادنهای افراطی به کودکان
قبا ادامه داد: خیلی وقتها روانشناسان میگویند، کودکان اسباببازیهای کم و خوب داشته باشند تا با آن مشغول بازی باشند و زمان بیشتری را برای بازی با آنها صرف کنند تا اینکه 100 نوع اسباببازی داشته باشند و با هیچکدام بازی نکنند. در واقع هدیه دادنهای افراطی به صورت آنی کودک را خوشحال میکند و سپس آن را کنار میگذارد. چون او را عادت میدهیم که از این مسئله لذت نبرد و فرصتی برای بازی با آنها نداشته باشد، چون میداند که فردا یک اسباببازی جذابتر و جدیدتر خواهد گرفت.
این روانشناس تصریح کرد: در بسیاری از مواقع که هدیه دادن به کودکان به موقع و به هنگام نیست، آنها والدین را با هدیه میشناسند و یا وقتی پدر از سر کار میآید و وارد خانه میشود، به جای اینکه در آغوش پدر قرار گیرد، دستهای او را نگاه میکند و دنبال هدیه است. ما نمیخواهیم کودکان چنین رفتاری داشته باشند و باید به ارتباط غنی و کیفی آنها با والدین و اطرافیان اهمیت بدهیم. خانوادههای بسیاری وجود دارند که وضعیت اقتصادی آنها اجازه نمیدهد برای کودکان خود هدیه بگیرند. اما حال کودک با والدینش خوب است، در حالی که کودکی که مدام هدیههای گرانقیمت میگیرد، اگر ارتباط کیفی با والدینش نداشته باشد، این اسباببازیها و هدیهها حالش را خوب نخواهد کرد.
وی با بیان اینکه کودکان باید از کارهای جزئی که والدین برای آنها انجام میدهند، خوشحال باشند، بیان کرد: بهترین هدیه برای کودکان و حتی نوجوانان، وقت و زمانی است که والدین برای بازی و یا گذراندن وقت به آنها اختصاص میدهند. بغل کردن، بوسیدن کودک و گفتوگویی که با هم دارند، میتواند حال کودک را خوب کند و اگر هدیه هم در کنار این رابطه کیفی باشد، مکمل این رابطه خواهد بود.
اثر رابطه کیفی در کاهش اضطراب
قبا در ادامه گفت: در وضعیت اقتصادی فعلی، بسیاری از خانوادهها میگویند، ما نمیتوانیم سفر آنچنانی برویم و یا با هواپیما مسافرت کنیم و ... همه اینها برای کودک حاشیه است و کودک از مسافرت با ماشین، قطار و هواپیما لذت میبرد و اصلاً وسیله سفر برایش مهم نیست، اوقات خوشی که در کنار سایر اعضای خانواده خواهد داشت و کشف و شهودی که در این سفر برایش پیش خواهد آمد و تجربههایی که خواهد کرد، برایش لذتبخش است. ما نباید همه مسائل را از پشت عینک خودمان ببینیم، لازم است خودمان را جای کودکمان بگذاریم و در تجربه کردن و آموختن از سفر و پیرامونش با او همراهی کنیم.
وی با تأکید بر رابطه امن و غنی میان کودک و والد تصریح کرد: اگر پدر یا مادر به دلیل مشغلههای کاری و ... حضور اندکی در کنار کودک دارند، باید سعی کنند روابط کیفی بیشتری با فرزندشان برقرار کنند. بنابراین باید همه والدین بدانند اگر وقت کمتری برای فرزندشان دارند، حداقل باکیفیت باشند. کودک وقتی بزرگ شد، یادش خواهد آمد که چه روزهای خوبی را با آنها گذرانده است.
این رواندرمانگر با اشاره به اینکه برقراری روابط کیفی در کاهش انواع اضطراب، خشم و پرخاشگری در کودک اثرگذار است، ادامه داد: وقتی یک کودک مشکلی دارد و یا دچار استرس و اضطرابهایی است، برای درمان کودک تمرکز نکنیم، بلکه ریشه مسئله را در خانواده بیابیم. در بسیاری از موارد نیاز نیست، حتی کودک را ببینیم و یا با او صحبت کنیم و مشاوره با والدین مسئله کودک را نیز حل کرده است.
گفتوگو از سمیه قربانی
انتهای پیام