سرمشقی برای بشر + فیلم
هفدهم ماه رمضان، عرش الهی با قدم‌های حضرت محمد(ص) نورانی شد. سفری از خاک تا افلاک كه رسول خوبی‌ها به امر خداوند برای مشاهده آفریده‌ها و نشانه‌های بزرگ الهی، به آسمان‌ها عروج كردند.
حضرت محمد(ص) هنگامی كه رسالت بزرگ هدایت و دعوت همگان به دین اسلام و یكتاپرستی برعهده‌شان نهاده شد، بت‌پرستان و كافران به مخالفت با ایشان پرداختند و سران قریش برای محاصره اقتصادی بنی‌هاشم هم پیمان شدند تا بتوانند از گسترش اسلام و افزایش تعداد مسلمانان جلوگیری كنند، پیامبر اسلام به همراه یاران‌شان در شعب ابوطالب سكونت كردند و برای حفظ دین، تمامی رنج‌ها را به جان خریدند.
پس از پایان یافتن ماجرای شعب ابوطالب، پیامبر برای دعوت قبیله ثقیف به اسلام، راهی شهر طائف در مدینه شدند، اما آنان دعوت ایشان را نپذیرفتند و خاطرشان را آزرده ساختند. پس از درگذشت ابوطالب و حضرت خدیجه(س)، عمو و همسر باوفای پیامبر كه دو پشتیبان بزرگ حضرت رسول اكرم(ص) محسوب می‌شدند، كافران اذیت و آزار فراوان مسلمانان را سرلوحه امور خود قرار دادند. خداوند بلند مرتبه برای تسكین و آرامش آن حضرت، ایشان را برای معراج فراخواند تا بخشی از نشانه‌های خلقت و رموز هستی را به حضرت محمد(ص) نشان دهد.
معراج به معنای نردبان، پلكان، آنچه با آن بالا روند، یا در عبارتی بهتر، معراج یعنی سر به فلک كشیدن و از خاک به طرف آسمان رفتن است. پیامبر گرامی اسلام، بنا بر روایتی، در شب 17 رمضان 12 هجری قمری به امر خداوند از مكه به بیت‌المقدس سفر و در آسمان‌ها عروج كردند كه در نخستین آیه از سوره اسراء این معجزه بزرگ چنین توصیف شده است: «سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ» پاك و منزه است خدایی كه بنده‌اش را در یک شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصی كه گرداگردش را پُر بركت ساختیم، برد تا آیات خود را به او نشان دهیم، او شنوا و بیناست.»
رسول گرامی اسلام از پروردگار خواسته بودند تا دوزخ را به ایشان نشان دهد پس در شب 17 رمضان هنگامی كه در منزل خویش بودند، با فرمان پروردگار و راهنمایی جبرئیل و میكائیل، فرشته‌های مقرب پروردگار برای دیدار آنچه كه درخواست كرده بودند، سوار بر اسبی به‌نام براق شدند و به طرف بیت‌المقدس حركت كردند. ایشان در مدینه، مسجد كوفه، طور سینا و بیت اللَحم نماز گذاردند و وارد مسجدالاقصی در بیت‌المقدس شدند. این واقعه تنها در یک شب روی داد و رسول خدا نیز صبح همان شب به خانه امّ هانی دختر ابی‌طالب بازگشتند.
حضرت محمد(ص) در این سفر، آسمان‌های هفت‌گانه را یكی پس از دیگری پیمودند و در هر آسمان با صحنه‌های تازه‌ای روبرو شدند. ایشان با پیامبران، فرشتگان و در برخی از آسمان‌ها با دوزخ یا دوزخیان، بهشت و بهشتیان دیدار كردند و در مرتبه‌های گوناگون، شگفتی‌های بسیاری را مشاهده كردند كه هر كدام رمزی از اسرار عالم هستی بود.
سرانجام رسول خدا به هفتمین آسمان رسید و در آن جهان كه سراسر نور و روشنایی بود، اوج شهود باطنی و نزدیكی به پروردگار را درک كردند. پیامبر اكرم(ص) در این سفر دستورهای بسیار مهم، سخنان فراوان و حدیث‌های قدسی را از طرف خداوند دریافت كردند. نبی مكرم اسلام پس از پایان عروجی آسمانی به خانه ام هانیه دختر ابی‌طالب رفتند و در آنجا از سفر الهی خویش سخن گفتند. ایشان با حقیقت وحدت وجود آشنا شدند، فاصله زمان را در نوردیدند. روح بزرگ و ملكوتی رسول خدا در این شب با سیر و معراجی الهی، از قید ماده آزاد شد و سراسر گیتی را زیر پا گذاشت تا اندكی از نشانه‌های بزرگی و رحمت خداوند را در آسمان‌ها دریابد و در مسیر هدایت و رشد كمال بشریت استفاده كند.
انتهای پیام
